Soraya, 25 jaar
Soraya is 25 en woont bij haar ouders. Ze is net gestart met een nieuwe baan. Na een paar gezellige dates komt ze er ondanks veilige seks achter dat ze zwanger is. Haar wereld staat op z’n kop. Van haar date verwacht Soraya geen ondersteuning. Ze weet ook niet of ze dat wel zou willen. Eigenlijk was ze net tot de conclusie gekomen dat het niks serieus zou worden tussen hen, daarvoor waren ze te verschillend.
Maar als alleenstaande vrouw een kind opvoeden? Dat is een schande binnen haar familie. Soraya is bang voor hun reactie. Ook voelt ze dat ze zelf nog niet klaar is voor het moederschap.
Als de eerste verwarring en paniek een beetje over zijn, beseft Soraya tijdens haar gesprekken met Fiom dat ze een abortus wil. Maar wat kan ze precies verwachten? En kan ze dit geheimhouden voor haar familie?
Ze besluit om het aan een nichtje te vertellen, van wie Soraya verwacht dat ze niet zal oordelen. Het blijkt dat haar nichtje óók een abortus heeft ondergaan en zich daar heel eenzaam door heeft gevoeld. Het voelt goed om het met elkaar te kunnen delen.
Soraya gaat samen met haar nichtje naar de kliniek. Het was een verdrietige ervaring, maar voor Soraya de juiste keuze. Ze gaat nog een paar keer naar Fiom om met hulp de abortus te verwerken.
